Hua Hin, de laatste etappe van de Azie reis.

Vanuit Ha Noi zijn we eerst naar Bangkok gevlogen, waar we drie dagen zijn gebleven. Na het chaotische verkeer in Vietnam leek het verkeer in Bangkok, gek genoeg, heel rustig. Geen toeterende scootertjes, die links en rechts langs je vlogen. Verkeer dat stopte bij rood stoplicht, ongekend! En je kon gewoon rustig op de stoep lopen :-) zonder opzij te hoeven springen voor een toet-toet-toeterende scooter. De paar dagen in Bangkok waren heel relaxed.

We wilden de reis afsluiten met een weekje op een Bounty eiland. Je kent dat wel, een prachtig wit strand, blauwe zee en wuivende palmen. Daarvoor hadden we vanuit Bangkok eerst het vliegtuig moeten nemen, dan de bus en tot slot de boot. Na de vele verplaatsingen met bus, trein, vliegtuig, taxi, etc hadden wij daar gewoon geen zin meer in. Het is dus geen Bounty eiland geworden, maar een ‘gewoon’ strand. Op drie uurtjes rijden vanaf Bangkok in Hua Hin.

Hua Hin is de oudste badplaats van Thailand. Bangkokkers hebben er vaak een tweede huis. Opmerkelijk genoeg bleek het ook een plaats waar veel Russen de vakantie doorbrengen. We hebben nergens zoveel Russisch (of wat daarop lijkt!) gehoord als in Hua Hin. Het strand is 25 km lang en behoorlijk breed. Alleen in de buurt van de grote hotels zag je parasols en strandbedden. Verder een vrijwel verlaten strand. Door de vele hotels langs het strand, bood het echter niet het beeld van een tropisch paradijs.

We hadden een huisje op een piepklein resort. Het resort leek nagenoeg nieuw. Nou ja, met maar 9 huisjes is het nauwelijks een resort te noemen. En ook maar voor de helft bezet. Het voordeel was dat we het zwembad voor ons alleen hadden. Een klein maar heerlijk bad. Lekker warm water bovendien. Het water was zo warm, dat je zelfs het water uit moest om af te koelen.
Het huisje lag helaas wat verder van de zee en van het centrum dan we hadden verwacht. Normaal gesproken geen probleem, maar met een temperatuur van 41 graden leek elke meter wat laner. We hadden gelukkig wel twee fietsen.
De zee was niet veel kouder dan het zwembad. Ook als je het hete strand was overgestoken en bezweet de zee in liep, voelde het water nog weldadig warm. Niks ‘even doorkomen’, gewoon plonzen.

Aan het eind van het strand ligt een berg, de Khao Takiab. Boven op de berg staat en tempel van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over het strand. Op de berg (en het naburige strand) leven veel apen. Uiteraard zijn we daar (op de fiets) naar toe gegaan.
In de folders werd gewaarschuwd dat de apen nog wel een spullen afpakken. Dat heb ik gemerkt. Toen we de eerste apen zagen wilde ik mijn mobiel uit mijn rugtas halen. Nog geen 10 seconden later hing er een grote aap aan mijn broek, beetje imponerend met de tanden bloot. Dat is wel een beetje schrikken. Toen ik mijn hand van de rugtas afhaalde, liet de aap gelukkig los en liep weg.
Maar hij hield mij van een afstandje in de gaten. Zodra ik mijn rugtas wilde openen, kwam hij er aan. De rugtas is dichtgebleven totdat we uit de buurt van de apen waren :-).
De apen wonen op de berg, ze spelen op het strand en nemen regelmatig een duik in zee (hopelijk lukt het om het filmpje te plaatsen). Net mensen…
Op de terugweg zagen we iemand bij een strandwinkeltje, die een oude mannetjesaap zat te voeren. Heel geduldig zat die op z’n stukjes brood te wachten. Natuurlijk moest Sonja het beestje ook wat stukjes brood geven. Dat nam ie net zo rustig aan, tussendoor even een korte ‘high five’ geven


De grote attractie van Hua Hin is het oude treinstation. Het treinstation is ‘wereldberoemd’ en staat bij de Chinezen op de 1e plaats op hun attractielijst. Het station dateert uit 1920 toen de spoorverbinding met Bangkok werd geopend en is nagenoeg authentiek.
De Thaise koninklijke familie komt nog regelmatig naar Hua Hin, waar zij een buitenverblijf hebben. Speciaal voor hen is er een bijzonder fraaie koninklijke loge op het station.

Zoals gezegd, de temperatuur was buitengewoon hoog. We hebben in Hua Hin niet veel meer gedaan dan plonzen in zee of plonzen in het zwembad. Ook heerlijk voor de laatste paar dagen van de Azie reis.

De reis zit er op. Morgen vliegen we terug naar Amsterdam. We hebben heel veel leuke, boeiende en soms verrassende zaken gezien en meegemaakt. Hopelijk heb ik hiervan wat kunnen laten mee genieten in de blogs.

Volgend jaar weer op reis? Ja zeker, voor zover we er nu over denken wordt dat Zuid Amerika.
Zover is het nog niet, maar jullie krijgen tegen die tijd zeker een seintje.